Κάππαρη (Capparis spinosa) - Η καλλιέργεια της

Άλλοι την αποκαλούν «κυνόσβατο», άλλοι «καπρία», άλλοι «μήλο του κόρακα», άλλοι «φιδόσκορδο», άλλοι «φιδοστάφυλο», άλλοι «θαλλία», άλλοι «πετραία», άλλοι «ολόφυτο», άλλοι «ιωνίτη», άλλοι «αείχλωρο», άλλοι «ιππομανές» και άλλοι «τριχομανές». 

Είναι πολυετής θάμνος με μικρά αγκάθια και βλαστούς που διακλαδίζονται και απλώνονται στο έδαφος και άνθη μεγάλα και λευκά που φύονται μεμονωμένα.

Έχει ξυλώδεις ρίζες, μεγάλες και πάρα πολλές. Φυτρώνει ως επί το πλείστον στις πετρώδεις και άγονες περιοχές, νησιά και οικόπεδα. Ο καρπός και ο βλαστός τρώγονται παστωμένοι. Στην Ελλάδα αυτοφύεται σε πολλά μέρη (κυρίως νησιά) σε πετρώδεις και βραχώδεις τοποθεσίες.


Τρόπος πολλαπλασιασμού

Πολλαπλασιάζεται με σπόρο σε σπορείο (εγκατάσταση τον Φεβρουάριο το 5% φυτρώνει σε 2-3 μήνες) και με μοσχεύματα διαμέτρου >1.5εκ. (ποσοστό ριζοβολίας 50%)
 
Εποχή φύτευσης-σποράς
Η μεταφύτευση γίνεται σε χωράφι καλά οργωμένο και απαλλαγμένο από ζιζάνια.
Οι αποστάσεις των φυτών μεταξύ των γραμμών όσο και επί των γραμμών είναι 2.0-2.5μ. (160-250 φυτά/στρέμμα).
Απαραίτητες εργασίες μετά τη φύτευση η καταπολέμηση των ζιζανίων και των εντόμων, το κλάδεμα και εάν είναι δυνατόν η λελογισμένη λίπανση.

Συγκομιδή
Στον 3ο χρόνο βρίσκεται στην πλήρη παραγωγή. Η καρποφορία διαρκεί από Μάιο μέχρι Αύγουστο.

Αποδόσεις
Γίνονται 9-12 συλλογές και διαχωρισμός των μπουμπουκιών ανάλογα με το μέγεθος.

Χρήσεις
Χρησιμοποιείται σαν λαχανικό ή άρτυμα.
Αναφέρεται ότι οι φλοιοί των ριζών χρησιμοποιούνται εναντίον της υδρωπικίας, αναιμίας, ατονίας, αρθρίτιδας.
Τα ‘μπουμπούκια’ θεωρούνται ως διουρητικά, αντιαρτηριοσκληρωτικά.