Είναι πολιτικοί μηχανικοί και δικηγόροι, δίνουν πλέον «μάχη» στις οικοδομές ή τις δικαστικές αίθουσες, αλλά από τις 16 Φεβρουαρίου επιστρέφουν στα θρανία, όχι για να πάρουν κάποια επιπλέον εξειδίκευση στον τομέα τους, αλλά για να μάθουν να φτιάχνουν... τυριά, λευκά και κίτρινα.
Ο λόγος για 22 άτομα, μεταξύ των οποίων και συνταξιούχοι, που μέχρι και τον Ιούνιο, για ένα τρίωρο κάθε Δευτέρα, θα γίνουν ξανά μαθητές στην Επαγγελματική Σχολή Γαλακτοκομίας-Τυροκομίας της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, στη Θεσσαλονίκη, για να μάθουν, πρακτικά, μέσα από εργαστηριακά μαθήματα πώς μπορούν να παρασκευάσουν το δικό τους τυρί.
«Θα πάνε ακόμα και στο αρμεκτήριο» δήλωσε ο διευθυντής του Τμήματος Εφαρμοσμένης Έρευνας και Εκπαίδευσης Ενηλίκων της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, Ευάγγελος Βέργος. Ενώ διευκρίνισε ότι πέρα από τη θεωρητική πλευρά της παρασκευής τυριού, οι ενήλικες, ερασιτέχνες τυροκόμοι, άνδρες και γυναίκες, θα πρέπει να κάνουν μόνοι τους τα βήματα που απαιτούνται, ώστε να φτιάξουν το δικό τους τυρί.
Έτσι, οι ίδιοι θα κάνουν τις αναλύσεις, την παστερίωση του γάλακτος, που μπορεί να είναι κατσικίσιο έως και 30%, την προσθήκη οξυγαλακτικών καλλιεργειών, την πήξη με ένζυμα ζωικής προέλευσης, το κόψιμο και τη συναίρεση του πήγματος και τέλος τον καλουπιασμό, ενώ θα είναι δική τους ευθύνη να φροντίσουν το τυρί τους να πετύχει το 4,5 ph, κλίμακα στην οποία έχει αποδειχτεί ότι δεν επιβιώνει κανένας βλαβερός οργανισμός για την υγεία μας.
Μάλιστα, με το πέρας των «σπουδών», οι ερασιτέχνες τυροκόμοι θα μπορούν και να αποδείξουν την ικανότητά τους να φτιάχνουν τυρί, αφού θα λάβουν και την απαραίτητη βεβαίωση, πιστοποιημένη από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης Δομών Διά Βίου Μάθησης.
«Τα τυριά, η αγάπη μου»
Ο Γιώργος Τσομπίκος είναι μόλις 34 ετών, αλλά από τα έξι του χρόνια μαθήτευε δίπλα στον 82χρονο σήμερα παππού του, στο Μέτσοβο. «Ο παππούς μου ήταν ο πρώτος Έλληνας κτηνοτρόφος, με 1.500 πρόβατα στην κατοχή του. Όταν, πέρυσι, τα πούλησε, φοβηθήκαμε μήπως πάθει κάτι, αφού δεν σταματούσε να κλαίει» λέει με υπερηφάνεια.
Ο παππούς του Γιώργου έδινε στο Τυροκομείο Ιδρύματος Τοσίτσα 800 κιλά γάλα ημερησίως και μάλιστα το άρμεγμα, μέχρι και τελευταία, γινόταν τρεις φορές την ημέρα με τα... χέρια.
«Τα ζώα δεν θα σ' αφήσουν ποτέ να πεινάσεις» συνήθιζε να λέει ο 82χρονος στον εγγονό του κι αυτό φαίνεται να λειτούργησε ενθαρρυντικά για τον 34χρονο, σήμερα, Γιώργο, ο οποίος πέρα από τις δικές του δραστηριότητες στο Τυροκομείο Ιδρύματος Τοσίτσα, που δημιουργήθηκε στο Μέτσοβο το 1956 από τον Ευάγγελο Αβέρωφ, αναλαμβάνει χρέη καθηγητή στην Αμερικανική Γεωργική Σχολή, με προσωπικό του στόχο «να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον τόσο των μαθητών, όσο και των ενηλίκων».
Μεγάλη του επιθυμία είναι να κατανοήσουν οι μαθητές, ενήλικες και μη, ότι έχουν τη δυνατότητα να φτιάξουν μια γεύση τυριού μοναδική, αποκλειστικά δική τους, χωρίς να μπορεί κάποιος άλλος να τους αντιγράψει.
Όπως εξήγησε, η θεωρία με την πράξη «απέχουν όσο η γη από τη Σελήνη» και, στο πλαίσιο αυτό, εξομολογήθηκε πως, παρά το γεγονός ότι αγαπούσε την τυροκομία από πολύ μικρός, η αγάπη του αυτή εκδηλώθηκε στην πραγματική της διάσταση στα 15 του χρόνια, όταν κέρδισε την υποτροφία από το Ίδρυμα Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα.
Η Επαγγελματική Σχολή Γαλακτοκομίας-Τυροκομίας της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής είναι η μόνη που λειτουργεί, από φέτος, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και σύμφωνα με το διευθυντή του Δευτεροβάθμιου Προγράμματος της Σχολής,Τάσο Αποστολίδη, αριθμεί σήμερα 12 μαθητές, από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.
Στόχος της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής εν γένει παραμένει η ενθάρρυνση των νέων από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια «να ασχοληθούν και ν' αγαπήσουν τη γη», όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αποστολίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου