της Ιωάννας Υποδηματοπούλου
Το λευκό πανί, πάντα είχε το κοινό του.
Η αίθουσα αυτή, είναι στην Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη που γέννησε, δημιούργησε, ανέθρεψε, ανθρώπους του πνεύματος, σαν αυτούς που έγραψαν, σκηνοθέτησαν, έπαιξαν,
έντυσαν, ενορχήστρωσαν την κάθε ταινία, για να δώσουν ένα αποτέλεσμα στα μάτια του καθενός και να νιώσουν τα συναισθήματα ενός ψαγμένου, διαφορετικού, δεκτικού κοινού.
Σε μάγευε η εικόνα, το πόσο γρήγορα, έτρεχε μπρος στα μάτια σου, το σκοτάδι, που σε βοηθούσε να σκεφτείς, ότι ήθελες. Κόσμος πολύς, άγνωστος μεταξύ τους, είχε σαν σημείο αναφοράς του, το πάθος για την ταξιδιάρικη ατμόσφαιρα. Πολλές και αντίθετες ηλικίες, άπειρες και διαφορετικές οι προσλαμβάνουσες του καθενός, αντικρουόμενα τα όνειρα και τα συμπεράσματα. Παρ’ όλα αυτά όμως, όλοι βρέθηκαν σε μια αίθουσα cinema.
Η αίθουσα αυτή, είναι στην Θεσσαλονίκη, σε μια πόλη που γέννησε, δημιούργησε, ανέθρεψε, ανθρώπους του πνεύματος, σαν αυτούς που έγραψαν, σκηνοθέτησαν, έπαιξαν, έντυσαν, ενορχήστρωσαν την κάθε ταινία, για να δώσουν ένα αποτέλεσμα στα μάτια του καθενός και να νιώσουν τα συναισθήματα ενός ψαγμένου, διαφορετικού, δεκτικού κοινού.
Όλα αυτά τα είπα, γιατί αυτή η πόλη, φιλοξενεί πολύ κόσμο, από όλες τις χώρες, για το φεστιβάλ Κινηματογράφου και το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ. Που έστω και έναν, νέο άνθρωπο να κερδίσει, για να ζήσει αυτή τη στιγμή, είναι κέρδος. Κάθε χρόνο, πέρα από το σταθερό κοινό τους, και εκείνες τις σοφιστικέ απόψεις, από τους προχωρημένους του θεάματος, θα ξεπροβάλουν και νέα πρόσωπα στα καθίσματα, που ελπίζουμε, βγαίνοντας από την αίθουσα, να προβληματιστούν και να γίνουν λίγο καλύτερα.
Αν αναρωτιέστε, γιατί, το γράφω αυτό το άρθρο, σε μια στήλη για κρασί, και τι σχέση έχει, ο οίνος με την εικόνα στο πανί, να σας απαντήσω…
Ο μούστος είναι το σκοτάδι του σινεμά
Οι ηθοποιοί είναι το κάθε σταφύλι
Ο ενορχηστρωτής είναι ο κάθε παραγωγός
Ο σκηνοθέτης είναι ο κάθε οινολόγος και
Η ταινία είναι το εκάστοτε αποτέλεσμα στη φιάλη.
Αν στηθούν σωστά όλα, αν συνεργαστούν άψογα θα σε κερδίσουν, και θα ακούσεις τις εμπειρικές γευστικές απόψεις, του προχωρημένου κοινού. Μα σαν, σε γευτούν νέα πρόσωπα, αυτό, θα θεωρήσεις επιτυχία σου.
Όμως, ένας ακόμα λόγος που τα ταίριαξα μαζί, πανί και οίνο, είναι επειδή κάποια κτήματα έγιναν χορηγοί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου τον Νοέμβριο του 2011.
Οι Αμπελώνες Ζαχαριά ( ΝΕΜΕΑ)
Κτήμα Καρανίκα ( ΑΜΥΝΤΑΙΟ )
Κτήμα Κλαούντια Παπαγιάννη ( ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ) και
Οινοποιεία Συμεωνίδη ( ΚΑΒΑΛΑ )
στήριξαν το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και θα το ξανακάνουν για το 14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, την Άνοιξη του 2012.
Να τονίσουμε, ότι τα κρασιά αυτά, διακινούνται μέσα από την εταιρεία διανομής οίνου systasiwines που πρόσφερε φιάλες μέσα από αυτά τα κτήματα.
Όπως καταλαβαίνετε, τα φαινομενικά αταίριαστα πράγματα, μπορούν να ενωθούν. Ήταν μια καλή επιχειρηματική κίνηση, που δίνει ιδέες, για το πώς και το που, μπορούμε να προβάλουμε το καλό κρασί μας. Είναι ευκαιρία να το γνωρίσουμε πρώτα εμείς, και μετά να το προβάλουμε στο εξωτερικό δεν νομίζετε;
Με την ευχή να ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα αυτό, σας αφήνω για …
Καλές, οινικές … προβολές.
agrigate.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου