Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Γράμμα από μια καστανιά Γιατί με αφήσατε να πεθάνω;

Είμαι μια 10χρονη καστανιά, 'πουλάδα' όπως με λένε στο χωριό μου,
Είμαι όμως άρρωστη, έχω ΕΛΚΟΣ!
Ηρθα στην εσπερίδα για τις καστανιές και τις ασθένειές της, στις Βουκολιές τον Απρίλιο και τι δεν άκουσα, τι δεν μου τάξατε!
Πως θα αποκτήσω παρέα, θα καλύψουμε 25 - 30.000 στρέμματα,
θα πιστοποιήσουν τα κάστανά μου και θα γίνουν Π.Ο.Π. Κρήτης,
θα δώσουν κίνητρα για ένταξη σε συστήματα πιστοποίησης για βιολογική καλλιέργεια,
θα ισχυροποιήσουν τον Συνεταιρισμό των καστανοπαραγωγών,
θα, θα, θα...
Ακουσα πως υπέγραψε ο ένας υπουργός την απόφαση για ένταξη της θεραπείας μου στο Ε.Σ.Π.Α., αλλά ο άλλος τελικά, ο μελαχρινός, δεν υπέγραψε!
Τι κι αν ήρθε ο ίδιος ο καθηγητής, ο σωτήρας μας, στο χωριό να με παρηγορήσει (κ. ΔΙΑΜΑΝΤΗ, συγγνώμη, δεν θα μπορέσω να σου στείλω δείγμα στο εργαστήριο από τα κάστανά μου).
Τι κι αν φωνάζει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού πως χωρίς καστανιές δεν χρειάζεται τίποτα από τα παραπάνω!
Αδικα όμως για μένα!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ!
Δεν θα ξανακαμαρώσετε την κορμοστασιά μου, τα λίγα κάστανά μου, αλλά, το κυριότερο, δεν μπορώ να απλώσω δίπλα μου ένα δίχτυ για να εμποδίσω το έλκος να πάει στις γειτόνισσές μου, να φτάσει παντού.
Εγώ, όπως βλέπετε, αρρώστησα βαριά.
Σας αποχαιρετώ!
ΣΩΣΤΕ ΟΜΩΣ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ, ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΡΓΑ!

Γ.Δ.- 
Χανιά

*Το παρόν μας εστάλη με e-mail

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου