Eπένδυση στη γνώση για την ελληνική γεωργία, του Γιώργου Κασαπίδη

« Δε φτάνει ο ήλιος μοναχά
σοδειά η γη να δώσει
χρειάζονται κι άλλα πολλά
και προπαντός η γνώση »
             Κ. Παλαμάς

Οι στίχοι αυτοί του ποιητή, περιγράφουν απλά και περιεκτικά τη διαχρονική ανάγκη του ανθρώπου να κατανοήσει και να ελέγξει την παραγωγική διαδικασία της καρποφορίας της γης.

Στο πέρασμα των αιώνων, η ανάγκη αυτή εκφράστηκε μέσα από τη διαρκή παρατήρηση αρχικά και ως πειραματική απόδειξη στη συνέχεια, μετά την ανακάλυψη του επιστημονικού τρόπου σκέψης.

Η δύναμη της γνώσης λοιπόν ήταν ανέκαθεν η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των οργανωμένων ανθρωπίνων κοινωνιών ως προς την εξελικτική τους πορεία, από τις πρωτόγονες στις πιο σύγχρονές δομές αγροτικής παραγωγής.

Γνώση που όταν αξιοποιήθηκε στην πατρίδα μας από φωτισμένους ηγέτες κατά το παρελθόν, είχε ουσιαστικά αποτελέσματα που σχετίζονταν με την αυτάρκεια της χώρας σε βασικά είδη διατροφής αλλά και στον πραγματικό εκσυγχρονισμό των υποδομών της παραγωγής.

Προϋπόθεση αυτών των επιτευγμάτων ήταν ο σωστός σχεδιασμός, η στρατηγική και ο προγραμματισμός στόχων και δράσεων, με έλεγχο και αξιολόγηση της πορείας υλοποίησης μέχρι το τελικό αποτέλεσμα.

Αυτά τα αυτονόητα για την ορθή διαχείριση και διοίκηση είναι που λείπουν από τον αγροτικό τομέα της πατρίδας μας εδώ και μια εικοσαετία τουλάχιστον.

Ο εφησυχασμός που προκάλεσαν οι αθρόες επιδοτήσεις, η ενασχόληση με τη διαχείριση των επιδοτήσεων και των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την ελληνική γεωργία εις βάρος της πραγματικής γεωργίας και της ουσιαστικής αγροτικής πολιτικής οδήγησαν σε τραγικά αποτελέσματα στον αγροτικό τομέα της χώρας.

Το τεράστιο έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων, η εγκατάλειψη της γής από τους νέους ανθρώπους, η ερήμωση της υπαίθρου, η ανεξέλεγκτη κατάσταση στην αγορά των αγροτικών προϊόντων, αλλά και η ολοένα αυξανόμενη εξάρτηση της χώρας από το εξωτερικό σε βασικά είδη διατροφής, είναι μερικά από τα αρνητικά γνωρίσματα του αγροτικού τομέα στη χώρα μας σήμερα.

Η αντιμετώπιση αυτών των σοβαρών προβλημάτων οφείλει να είναι βασική προτεραιότητα της ελληνικής πολιτείας για τουλάχιστον την επόμενη δεκαετία. Η χάραξη εθνικής αγροτικής πολιτικής αξιοποιώντας τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που δίνονται από την Ε.Ε.  μπορεί να φέρει θεαματικά αποτελέσματα στο σύνολο της εθνικής μας οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας. Η παραγωγή νέου πλούτου και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας έχουν την αφετηρία τους στον αγροτικό τομέα.

Η πολυπόθητη ανάπτυξη στη χώρα μας σήμερα, είναι έννοια συνυφασμένη με την αγροτική ανάπτυξη στην ελληνική περιφέρεια. Με τη σειρά της η αγροτική ανάπτυξη προϋποθέτει την αύξηση της αγροτικής παραγωγής και της παραγωγικότητας στην πατρίδα μας.

Για τη μείωση του ελλείμματος στο ισοζύγιο των αγροτικών προϊόντων, τη συγκράτηση των νέων στην ύπαιθρο, την αύξηση της αυτάρκειας της χώρας και της εξωστρέφειας των αγροτικών προϊόντων απαιτούνται τομές και ανατροπές στις χρόνιες παθογένειες που οδήγησαν σε τέλμα και τον 1ο γενή τομέα της χώρας.

Η εξυγίανση και ενδυνάμωση του συνεταιριστικού κινήματος, η ριζική ανασυγκρότηση του ΥπΑΑΤ με βασική προτεραιότητα την απλοποίηση των διαδικασιών και τη διάδοση της γνώσης και της τεχνολογίας με την επαναφορά του θεσμού των γεωργικών εφαρμογών, ο αγροτικός χωροταξικός σχεδιασμός, η ολοκλήρωση των εθνικού κτηματολογίου για τη διάκριση της γεωργικής γης, των δασών και των αστικών περιοχών, οι χρήσεις γης, η λειτουργία νέων δομών στην αγορά αγροτικών προϊόντων με αυστηρούς ελέγχους για την προστασία αγροτών και καταναλωτών είναι στοχευμένες επιδιώξεις που πρέπει η πολιτεία να αναλάβει.

Την ίδια στιγμή εν’ όψη και των διαπραγματεύσεων για τη νέα ΚΑΠ, οφείλει η νέα Κυβέρνηση να προκαλέσει ένα διάλογο με συγκεκριμένα θέματα που θα αφορούν τη στρατηγική που πρέπει να χαράξουμε ως χώρα στον αγροτικό τομέα και να συμφωνήσομε στην υλοποίησή των στόχων που θα τεθούν και θα συναποφασισθούν.

Δεν υπάρχουν περιθώρια για απώλεια άλλων ευκαιριών και πολύτιμου χρόνου που δουλεύει εις βάρος μας όσο καθυστερούμε στην ανάληψη τέτοιων πρωτοβουλιών. Επιτέλους να αξιοποιήσουμε παραγωγικά το ευρωπαϊκό περιβάλλον που συμμετέχουμε και όχι διαχειριστικά και μάλιστα με αναποτελεσματικό τρόπο, όπως γίνονταν μέχρι σήμερα.

Ο ελληνικός λαός περιμένει ν’ ακούσει όχι το σύνθημα για νέα αρχή αλλά το σάλπισμα για την αντεπίθεση ενάντια στον κακό μας εαυτό και τον οικονομικό πόλεμο που γίνεται, με αρκετούς δούρειους ίππους και εντός του αγροτικού τομέα της πατρίδας μας.

Η πολιτική και οι πολιτικοί πρέπει να δώσουν τη λύση, έχοντας ως εφόδια την γνώση της επιστήμης, την εμπειρία από τα σφάλματα και την αποτυχία του παρελθόντος, την καλοσύνη για τον συνάνθρωπο, το κάλλος για την κοινωνία και τον αγνό πατριωτισμό που ιστορικά πάντοτε έφερνε αποτέλεσμα καλό για την πατρίδα και τους Ελληνες.

Γ. Κασαπίδης