Άρθρο Υπ.Α.Α.Τ., Καθ. Αθ. Τσαυτάρη για τις προοπτικές ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας έως το 2020 μετά τη συμφωνία στην ΕΕ

«Σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για τις δημοσιονομικές προοπτικές της Ευρώπης, που συνέπεσε με μεγαλύτερο αριθμό κρατών-μελών, η Ελλάδα διασφάλισε την ανάπτυξη του τομέα της γεωργίας με την απρόσκοπτη χρηματοδότησή του με 18,8 δισ. ευρώ κοινοτικών πόρων για την περίοδο 2014-2020, δημιουργώντας έτσι συνθήκες μακροπρόθεσμης ασφάλειας για τον γεωργικό τομέα.

Στον Πυλώνα Ι (Άμεσες Ενισχύσεις), παρά τις αξιοσημείωτες μειώσεις του προϋπολογισμού της γεωργίας, οι έλληνες αγρότες θα συνεχίσουν να επωφελούνται από...

τις άμεσες ενισχύσεις με περισσότερα από 2,145 δισ. ευρώ ετησίως μέσω του εθνικού μας φακέλου, που συνολικά στην περίοδο 2014-2020 διαμορφώνεται κοντά στα 15 δισ. ευρώ.
 

Στον Πυλώνα ΙΙ (Διαρθρωτικές και Αναπτυξιακές Δράσεις) το ύψος των πόρων διατηρήθηκε στο ίδιο επίπεδο με αυτό που διαχειριζόμαστε στο τρέχον δημοσιονομικό πλαίσιο 2007-2013, δίνοντας τη δυνατότητα να απορροφήσουμε περίπου 3,8 δισ. ευρώ. Εάν σε αυτό το ποσό προσθέσουμε την εθνική συμμετοχή και την ιδία συμμετοχή των ιδιωτών, το συνολικό ποσό που θα διατεθεί για την αγροτική ανάπτυξη της χώρας θα ξεπεράσει τα 6 δισ. ευρώ.
 

Στα χρήματα αυτά αναμένεται να προστεθούν πρόσθετοι πόροι 200 εκατ. ευρώ μετά το 2016 για ενίσχυση καινοτόμων δράσεων, όπως και στην τρέχουσα, ποσά από το ΕΚΤ για την απασχόληση, επιπρόσθετα ποσά από τη νέα αποτίμηση των δικαιωμάτων της χώρας μας, με τα πρόσφατα οικονομικά στοιχεία, καθώς και ποσά από τον τετραπλασιασμό των χρημάτων της ΕΕ για την έρευνα, την τεχνολογία, την εκπαίδευση κ.λπ.
 

Με βάση τα παραπάνω καταρτίζεται εστιασμένος σχεδιασμός για μια σειρά πολιτικών και στρατηγικών κατευθύνσεων και στόχων προς μια βιώσιμη ανάπτυξη της γεωργίας εξασφαλίζοντας ίσους όρους και δημιουργώντας τις ανάλογες ευκαιρίες στις περιοχές του τόπου μας. Προτεραιότητά μας είναι να στραφούμε από μια γεωργία χαμηλού κόστους σε μια γεωργία ποιοτική, συνυφασμένη με τον τόπο, το περιβάλλον μας, τον πολιτισμό μας και την παράδοσή μας. Μια γεωργία εξωστρεφή. Μια γεωργία που θα διαχειρίζεται αειφόρα τους φυσικούς πόρους και θα υποστηρίζει τις ιδιαίτερες ανάγκες των καταναλωτών.
 

Είμαστε μια ποικιλόμορφη χώρα. Πρέπει να μετατρέψουμε, πρώτον, εσωτερικά τη διαφορετικότητα των μεγάλων μας περιοχών - «πεδινή», «ορεινή» αλλά και «νησιωτική» Ελλάδα - σε στρατηγικό μας πλεονέκτημα. Αντί να βλέπουμε αυτή τη χωρική διαμόρφωση ως μειονέκτημα, να τη μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα. Ενώ παράλληλα να μετατρέψουμε την ολική διαφορετικότητα της χώρας μας σε σχέση με τις υπόλοιπες της ΕΕ επίσης σε στρατηγικό μας πλεονέκτημα.
 

Οι νησιωτικές περιοχές π.χ. αποτελούν μια ιδιαίτερη μορφή λιγότερο ευνοημένων περιοχών. Το ΥΠΑΑΤ στο πλαίσιο του στρατηγικού του σχεδιασμού για την ανάπτυξη της υπαίθρου θα προωθήσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τον πρωτογενή τομέα, γεωργία, αλιεία, και μεταποίηση των νησιών στη βάση ενός νησιωτικού αγροδιατροφικού προτύπου παραγωγής τροφίμων και προϊόντων. Από αυτό το πρόγραμμα θα αναπτυχθεί και θα αναδυθεί ο ρόλος του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα σε συνδυασμό με τον τριτογενή του τουρισμού.
 

Θα μπορούσαμε να κάνουμε αντίστοιχη απαρίθμηση πλεονεκτημάτων, αναγκών και αντίστοιχων δράσεων για την ορεινή Ελλάδα. Την ιστορικά καταξιωμένη, διαχρονικά τα τελευταία χρόνια αδικημένη Ελλάδα, που αποκτά όμως σήμερα υψηλή προτεραιότητα. Ενα τμήμα της Ελλάδας στο οποίο η αποκοπή και η υστέρηση άφησαν ανέπαφους σχεδόν τους φυσικούς πόρους, τις παραγωγικές δυνατότητες (ιδιαίτερα στην κτηνοτροφία), τις παραδόσεις και τον πολιτισμό του. Παράλληλα ο ανεπτυγμένος «πεδινός» κάμπος θα συνεχίσει να υποστηρίζεται με ένα πνεύμα εξορθολογισμού, αειφόρας διαχείρισης των φυσικών πόρων, με αναδιάρθρωση, αμειψισπορά κ.ά.
 

Η ευελιξία που εισάγεται στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων, σε συνδυασμό με την απαίτηση για άμεση και παραγωγική αξιοποίηση με απλουστευμένο τρόπο, μας επιτρέπει την υιοθέτηση νέων απλούστερων «περιφερειακών» εφαρμογών των διαρθρωτικών προγραμμάτων για την ορεινή, τη νησιωτική και την πεδινή Ελλάδα.
 

Με βάση τα παραπάνω υπάρχει πραγματικά η δυνατότητα να αλλάξουμε προοδευτικά τη γεωργία μας και να της δώσουμε ταυτότητα και περιεχόμενο με την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων. Για να μιλάμε παντού για Μέτσοβα και Σαντορίνες, όπως οι Ιταλοί μιλούν για Τοσκάνες, οι Γάλλοι για Μπορντό. Η ελληνική γη δίνει μοναδικά για την ποιότητά τους προϊόντα: βαμβάκι, σιτάρια, καπνά, φρούτα και λαχανικά, και η αλμυρή της θάλασσα εξαιρετικές τσιπούρες. Το ζητούμενο είναι ο εκσυγχρονισμός της γεωργίας που θα προσφέρει μόνιμες λύσεις στο πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας που αντιμετωπίζουμε. 

Αδέξιοι χειρισμοί του παρελθόντος, οι οποίοι οδήγησαν στην έλλειψη μεταποίησης και τυποποίησης, με τα χύμα λάδια, κρίνονται απολύτως λανθασμένοι. Το έλλειμμα στρατηγικής εξωστρέφειας που στερούσε τα ελληνικά προϊόντα από ένα διεθνές κοινό, το οποίο στην πλειονότητά του τα εκτιμούσε, πρέπει να ανατραπεί και να οικοδομηθεί μια μόνιμη σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στα ελληνικά προϊόντα (με τα σήματα ΠΟΠ, ΠΓΕ, Βιολογικά, Παραδοσιακά, Ορεινά και Νησιωτικά) και την ελληνική και τη διεθνή βιομηχανία και τον καταναλωτή.
 

Στις σημερινές συνθήκες υψηλής ανεργίας και ειδικά των νέων το σύνθημα τώρα πρέπει να είναι ένα για όλους: Αξιοποιήστε αυτές τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική γη: «ΓΗρίστε». Επενδύστε σε αυτές τις προοπτικές: «ΕπιΓΗρίστε». Αδειάστε μαζικά τις «αποθήκες οργής» των αστικών κέντρων και γεμίστε, όπως συνέβαινε και στο παρελθόν, τις αποθήκες απασχόλησης της παραγωγής. Εχουμε κάθε λόγο να είμαστε ικανοποιημένοι από την έκβαση της διαπραγμάτευσης για τη νέα ΚΑΠ για τη χώρα μας. Τα κονδύλια για τη γεωργία είναι περισσότερα από εκείνα που διατέθηκαν για την πολιτική συνοχής και τις λοιπές πολιτικές του ΕΣΠΑ.
 

Tέλος, απευθυνόμενος σε όλους τους αγρότες και σε αυτούς που μένουν ακόμη στα μπλόκα, ας εκτιμήσουν αυτές τις προοπτικές και την ασφάλεια που δημιουργούν τα νέα χρηματοδοτικά εργαλεία. Προκαλεί σε όλους θλίψη να βλέπουμε αυτούς που διαχρονικά σήκωσαν το βάρος των εθνικών αγώνων και αποτέλεσαν τη ραχοκοκαλιά του κράτους να στρέφονται τώρα εναντίον του. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί, κάνοντας πράξη τις εφικτές δυνατότητες που προσφέρουν τα παραπάνω, για να βγούμε όλοι από τη δανειακή συνθήκη που μας κάνει να στενάζουμε, αντί να προσπαθούμε σήμερα διεκδικώντας από τους υπολοίπους το ανέφικτο. Τότε μόνο, όταν οι οικονομικές μας δυσκολίες θα 'ναι παρελθόν, μπορούν να περισσέψουν πάλι περισσότερα και για τους πραγματικούς, έντιμους και πρωτοπόρους καλλιεργητές της γης, τους κτηνοτρόφους και τους αλιείς».